Soap&Glory, The Greatest Scrub of All, facial exfoliator

Miała być notka z eksperymentalnym makijażem, ale nie wyszło ;) Wpakowałam się dziś kosmetyczce na fotel, zrobiła piling kawitacyjny i moja twarz powiedziała wyraźnie: nie pokazuj mnie! Dlatego teraz parę słów o peelingu do twarzy Soap & Glory.

Dużo o nim słyszałam, sporo czytałam, a że mam problemy z cerą, pomyślałam: czemu nie? Zdobyłam, spróbowałam. I jakoś się nie zachwyciłam.
Używam go od półtora miesiąca dwa razy w tygodniu. Nadal drażni mnie ten lekko metaliczno- chemiczny miętowy zapach. Konsystencja jest miła, kuleczkę wielkości ziarnka grochu nakłada się łatwo i się jej nie gubi po drodze do twarzy ;) te pękające bąbelki odkryłam dopiero za trzecim użyciem, gdy zaczęłam ich szukać ;) ale to wszystko nic, nic, bo przecież liczy się działanie. I stwierdzam, że działania brak.
Niby ściera naskórek, ale po każdym użyciu na nosie mam odstające skórki. Ilość wyprysków i zaognień wzrosła czterokrotnie. Ilość zaskórników wzrosła. Najgorsze jest to, że używam go długo, bo byłam przekonana, że nie peeling mi szkodzi, a krem do twarzy. Bo The greatest Scrub of All ma jedną zaletę (?). Tuż po użyciu każdorazowo miałam wrażenie, jakby skóra była wyczyszczona na wylot i oddychała 'pełną gębą'. Jak widać- uczucie mylące. W zasadzie szkoda mi mówić coś więcej- niech komentarzem będzie reakcja kosmetyczki: o matko! Co pani ma na twarzy!
Ocena w skali 1-6: całe 1+ (plus za bąbelki- jedyna fajna rzecz w tym scrubie).
Pozdrawiam i oby następnym razem udało się zrecenzować coś fajnego.