o genialnym płynie do mycia... podłóg

Ostatnio, przy okazji pokazywania cienia essence w akcji, pokusiłam się o pokazanie w pełnej krasie niedoskonałości mojej twarzy. Masakra, nie? Teraz jeszcze lepsze: to jest stan po pięciotygodniowym leczeniu ;)
Po czym się leczyłam? Co było na początku?

Czytajcie dalej!

Gwoli przypomnienia, twarz:

To jest stadium już bardzo bardzo zagojone. Każde zaciemnienie to ślad po wybitnie długo klujących się gulach. O ile gule na brodzie mi się zdarzały, o tyle ich obecność na linii ust, na brwiach czy czole to dla mnie absolutna nowość. Niestety gule rosły wszędzie jak grzyby po deszczu, ja wyglądałam jak ofiara chirurga plastycznego pod wpływem ;) nie wspomnę o tym, że nawet przeżuwanie śniadania bolało jak...

Długo zastanawiałam się więc, jak najlepiej przedstawić Wam to cudo (cudo! cudeńko! Jeśli macie niekochaną teściową/ koleżankę w pracy- dajcie w prezencie!). Tłem jest stara wycieraczka samochodowa. Perfect.

Oto on. Żel do mycia podłóg... tfu, twarzy, lawenda i ylang ylang od Choisee.
Lil, niestety nie olej ;)
Taaak. W kwestii Choisee wszystko przeczytałam, ale się nie angażowałam, bo ich masło do ciała używałam i byłam zadowolona. Trochę miałam opory przed użyciem czegoś na twarz, ale skoro ciału nie zaszkodziłam... Powiem więcej. Początkowo byłam nawet żelem zachwycona (!). Takie uczucie głębokiej czystości wynagradzało mi męki związane z zapachem (nie przymierzając lawendowe zapachy do kibelka). Fakt, że uczucie czystości było złudne to inna sprawa- wacik z tonikiem ZAWSZE był brudny. Ale używałam. Dzielnie. 3 tygodnie. A później był dramat. Zaczęła mnie boleć twarz. Początkowo obwiniałam o to krem, tonik, maseczkę w saszetce etc etc. Odstawiłam wszystko. I tak, był to żel. Ten tyci potworek (całe 150ml!). Impreza zaczęła się na dobre. Pominę niezliczoną ilość wielkich krost na twarzy. Gule były okropne. Z dnia na dzień było ich więcej. Do tego skóra zaczęła się łuszczyć. Między oczami odchodziła płatami. Twarz swędziała, ale bolała tak mocno, że nie mogłam się podrapać. Próba zrobienia peelingu zakończyła się totalną katastrofą. Po zabiegu skóra popękała. Nie chciała się goić. A mnie chciało się płakać.

Od tamtej pory przetestowałam morze kremów, niestety po większości było to samo: pieczenie, zaczerwienie, swędzenie. Nawet po hipoalergicznym Decubalu (!). Wtedy przestawiłam się na mycie twarzy olejem i co jakiś czas aplikację sprawdzonego kremu do twarzy Clarins. Gratisowo smarowałam się obrzydliwie śmierdzącą maścią ichtiolową i tak właśnie wygląda obraz po 5 tygodniach bitwy. Niedawno do walki dołączyłam olej kokosowy i muszę przyznać, że trochę mi ulżyło. Na skórze zostały niemal same przebarwienia i blizny. Na szczęście od ponad 2 tygodni nie pojawiło się nic nowego. Przede mną jeszcze długa droga.
A żel Choisee? Zostawiłam! Okazało się bowiem, że doskonale sprawdza się przy myciu podłóg. Zapach w rozcieńczeniu szybko się ulatnia, a żel fajnie maskuje (usuwa?) psie zapachy. Do tego jest niezwykle wydajny ;)

To jest moja cegiełka w aferze Choisee - reszta świata. Firmo, nie popisałaś się. Czuję się oszukana jak nigdy. Różne kosmetyki wyczyniały ze mną różne rzeczy, ale takie akrobacje karkołomne, to tylko Choisee. Dodam jeszcze, że aferze przyglądałam się od początku, kasowane treści na fanpejdżu również czytałam i uważam, że nie świadczy to o niewiedzy właścicielki o marketingu, PR etc, ale o jej absolutnym braku wychowania i głupocie. Tak, szanowna pani, jest pani nieodpowiedzialna, głupia i pazerna. Serdecznie życzę pani, aby Sanepid wpieprzał pani mandat raz tygodniowo, a na deser kazał pani przez pół roku używać preparatów Choisee.

Uff. To by było na tyle.